دوازده پیام مدیریتی از حضرت امیرالمومنین علی (ع)

دوازده پیام مدیریتی از حضرت امیرالمومنین علی (ع).تحفه ایست که خدمت دوستان عزیزم تقدیم مینمایم:

۱- به جای ازدیاد کارها به تداوم صحیح آنها بیندیشید. «حکمت ۲۷۰»

۲- برای رسیدن به هدف ها و مقام های بلند، همّت بلند داشته باشید. «خطبه ۲۱۱»

۳- از تجارب و اندرزها پند بگیرید و از آنها بهره برداری کنید تا دچار نقص نشوید. «نامه ۳۱، خطبه ۱۷۵»

۴- از شدت سختی نهراسید، زیرا هراس، شکننده تر از خود کار است و به گشایش امور امیدوار باشید. «حکمت ۱۶۶ و ۲۴۶»

۵- اگر به انجام مسئولیتی گردن نهادید، به آن وفا کنید. «حکمت۳۲۷»

۶- هیچ وقت کارهای اهم را فدای امور مهم نکنید. «حکمت ۲۷۱»

۷- پیش از پذیرش هر کاری، به دانش آن مجهز شوید. «حکمت ۴۳۹»

۸- خویشتن را اصلاح کنید تا خداوند کارهای شما را اصلاح کند. «نهج البلاغه»

۹- پست ها، امانت و وسیله خدمتگذاری اند، نه منبع بهره برداری. «خطبه ۱۳۱»

۱۰- پست ها میزان آزمایش شمایند، بکوشید تا سربلند بیرون آیید. «خطبه ۳۳»

۱۱- مشورت پذیر باشید، اگر مشورت نکنید، تباه می شوید. «نامه ۶۹»

۱۲- با زیردستان خود مانند پدری مهربان رفتار کنید. «نامه ۵۲»

نسخه حضرت امیر المومنین علیه السلام برای درمان بیماریها

وقتی امیرالمومنین علی (ع) در یکی از کوچه های بصره می گذشت ،جمعیت فراوانی را دید نزدیک رفت میان جمعیت جوان خوشرو دید که با لباس پاک و آراسته و دارای متانت و وقار و عزتی مخصوص روی چهار پایه ای نشسته و مردم برای اینکه از او استفاده کنند از هم  نوبت می گرفتند،در میان مراجعین کسانی بودند که شیشه هائی بدست داشتند و بر او عرضه می کردند. درون شیشه ها خون یا ادرار و یا بعضی دیگر از مایعات بدن بود،طبیب جوان به آن شیشه ها نگاه می کرد و برای صاحب هر یک بر حسب آنچه می فهمید دارو یا دستور می داد.

امام علی (ع) جلو رفت و سلام کرد و فرمود:خدایت رحمت کند آیا برای درد گناه دارویی همراه آورده ای؟

طبیب گفت:مگر گناه درد یا بیماری است؟

امیر المومنین (ع) فرمود: آری گناه بیماری است و مردم را به زحمت انداخته است.

طبیب مدتی سر به زیر انداخت و ساکت ماند گوئی در اندیشه عمیقی فرو رفته است.

امام سوال را تکرار کرد و جوان ساکت بود بعد از مدتی سر بلند کرد و گفت قربانت من که چیزی نمی دانم آیا شما داروی گناه را می شناسید؟

امیر المومنین (ع)فرمود:من داروی گناهان را می شناسم و درمان می کنم.

طبیب گفت:ممکن است برای ما توصیف بفرمائید؟

امیر المومنین(ع) فرمودند: بلی ، از اینجا برخیز و به بوستان ایمان برو و چون وارد شدی مقداری از ریشه نیت  و دانه های پشیمانی و قدری از برگ تدبر و تخم ورع  و میوه فهم و اندازه ای از شاخه های یقین و مغز اخلاص  و پوست اجتهاد  و مقداری هم ساقه های انابه  و  زهر برگردان  تواضع گرفته همه را با حواس جمع  با دلی متوجه و فهمی سرشار  با انگشتان  تصدیق و کف توفیق  میان  طشت تحقیق  می ریزی  و با آب چشم هایت  شستشو میدهی و  تمام آنها را میان دیگ امید ریخته  با آتش اشتیاق می جوشانی آنقدر تا مواد زائد رسوبش جدا شود و عصاره و خامه حکمت بدست بیاید سپس آنرا گرفته و در بشقاب رضا و تسلیم ریخته باد نفخ  و نسیم  استغفار بر آن میدمی تا پیشتر از آنکه فاسد شود خنک گردد و این شربت گوارا  می شود نفس را،در جائی که آدمی نباشد و جز خدا تو را نبیند می نوشی این است داروئی که گناهان را ساکن و جراحات معصیت را التیام  می بخشد چنانکه اثری از آن باقی نمی ماند.

طبیب با شنیدن این کلمات ادب و اخلاص و عجز و کوچکی خود را به ساحت مقدس امیر المومنین (ع) تقدیم کرد.

منبع: روض الریاحین از یافعی ـــ صفحه 42

لطفا با ذکر منبع منتشر کنید ( منبع: گناه شناسی 313fadaii.blog.ir)

سخنان حضرت علی علیه السلام

علی ابن ابیطالب : سخنان شما سنگهای سخت را نرم می کند

علی ابن ابیطالب : در فتنه ها همچون بچه شتر باش که نه پشت دارد تا بر آن سوار شوند و نه پستانی که از آن شیر بدوشند .

علی ابن ابیطالب : دعوت کننده ای که فاقد عمل باشد مانند تیر اندازی است که کمان او زه ندارد

علی ابن ابیطالب : کسی که بر مرکب شکیبایی سوار شود به پیروزی نهایی دست می یابد

علی ابن ابیطالب : چه زشت است کوچکی به هنگام نیاز و سرکشی به هنگام بی نیازی

علی ابن ابیطالب : حاجت محتاج را به تاخیر نینداز زیرا نمی دانی از اینکه فردا برای تو چه پیش خواهد آمد

علی ابن ابیطالب : حق سنگین است اما گوارا ، باطل سبک است، اما در کام چون سنگی خارا

علی ابن ابیطالب : دوست مومن عقل است ، یاورش، علم ، پدرش مدارا و برادرش ، نرمش

علی ابن ابیطالب : علم خویش را به جهل و یقین خود را به شک مبدل نکنید، آنگاه که به علم رسیدید عمل کنید و آنگاه که به یقین دست یافتید ،اقدام نمایید.

علی ابن ابیطالب : حق بگویید تا به حق معروف شوید،حق را به کار ببندید تا از اهل حق باشید

علی ابن ابیطالب : آنچه را نمی دانی مگو ، بلکه هر آنچه را که می دانی نیز اظهار مکن

علی ابن ابیطالب : پیش از این که نسبت به کاری تصمیم بگیری مشورت کن ، و قبل از این که وارد عمل شوی ، فکر کن

علی ابن ابیطالب : اطمینان را با امیدواری مبادله نکن

علی ابن ابیطالب : همانا پاداش دانشمند از شخص روزه دار و شب زنده دارکه در راه خدا جهاد می کند بیشتر است

علی ابن ابیطالب : عاقل ترین مردم کسی است که عواقب کار را بیشتر بنگرد

علی ابن ابیطالب : بزرگترین نادانی ها برای بشر عدم شناخت خود است

علی ابن ابیطالب : برای مردم آن را بخواه که برای خود می خواهی و با دیگران طوری رفتار کن که مایلی درباره ات آنچنان کنند

علی ابن ابیطالب : گیتی برای تو شیواترین پندآموز است اگر پندپذیر باشی

علی ابن ابیطالب : بپرهیز از انجام کاری که اگر فاش شود انجام دهنده را خوار و خفیف سازد

علی ابن ابیطالب : بهترین شیوه صداقت وفای به عهد است

علی ابن ابیطالب : هیچ ارثی مانند ادب و اخلاق پر ارج و گرانمایه نیست

علی ابن ابیطالب : بهترین شیوه عدل ، یاری مظلوم

علی ابن ابیطالب : مربی لایق کسی است که از غریزه عشق به کمال و ترقی خواهی کودک استفاده کند

علی ابن ابیطالب : بوسیدن فرزند ، رحمت و محبت است

علی ابن ابیطالب : سرلوحه کتاب سعادت بشر ، رفتار پاک و سجایای اخلاقی اوست

علی ابن ابیطالب : بی خردتر از همه کسی است که خود را خردمندتر از همه پندارد

علی ابن ابیطالب : شکیبایی در مصیبت ، از نشانه های مومن است

علی ابن ابیطالب : شرط خرد حفظ تجربه ها و بکار بستن آنهاست

علی ابن ابیطالب : هر کس در نقطه ضعف های دوست خود دقیق شود ، پیوند دوستی او قطع خواهد شد

علی ابن ابیطالب : آدمی به گفتارش سنجیده می شود و به رفتارش ارزیابی می گردد، چیزی بگو که کفه سخنت سنگین شود و کاری کن که قیمت رفتارت بالا رود

علی ابن ابیطالب : هیچ شرافتی مانند فروتنی نیست

علی ابن ابیطالب : برای مشاورت ، خردمندان را برگزین تا از ملامت و ندامت در امان باشی.

سه چیز را...از امیر المومنین

امیرالمومنین(ع) میفرمایند:

سه چیز را بااحتیاط بردار:

قدم،قلم،قسم.

سه چیز را پاک نگهدار:

لباس،جسم،خیال.

ازسه چیز کار بگیر:

عقل،همت،صبر.

ازسه چیز دوری کن:

افسوس،فریاد،نفرین کردن.

سه چیز راآلوده نکن:

قلب،زبان،چشم.

وسه چیز را هیچگاه فراموش نکن:

خدا،مرگ،دوست خوب

13 نحس نیست

                   بسم الله الرحمن الرحیم

                                                                                      سخنرانی اقای قرائتی

یکی از چیزهایی که هم در ایران و هم در خارج از ایران و در همه جای دنیا می‌گویند. این است که 13 نحس است.  13 نحس نیست و بهترین نمونه آن هم این است که حضرت علی(ع) در 13 رجب به دنیا آمده است و چه دلیلی از این بهتر؟ بهترین ایام برای اعتکاف ماه رجب است و در ماه رجب 13 رجب است که الآن در جمهوری اسلامی این کار الحمدالله راهش باز شده است. ده‌ها هزار جوان دانشجو و غیر دانشجو معتکف می‌شوند و بهترین وقت اعتکاف در 13 رجب است. این جمله را هم بگویم که علی بن ابیطالب در کعبه متولد شد. شاید رمزش این باشد که انسانهای دنیا وقتی که می‌خواهند نماز بخوانند، رو به کعبه نماز می‌خوانند. خدا علی را در کعبه گذاشت که هر کس که رو به کعبه نماز می‌خواند، یاد علی هم بی افتد. این مثل این است که شما یک نامه‌ای را می‌نویسید و در خانه می‌گذاری و در را می‌بندی و می‌روی، می‌خواهی خانمت یا همسرت یا بچه هایت که آمدند خانه نامه را بخوانند و بفهمند که شما کجا رفته‌ای و بعد می‌ترسی که این نامه را نخوانند و نامه را جایی آویزان می‌کنی که نگاهشان به آن بی افتد. این نامه را به نخ می‌بنید و به لامپ آویزان می‌کنی. دیگر بالاخره ایشان که وارد بشود این کاغذ که به لامپ آویزان است حتماً چشمش به این می‌افتد. خدا علی را در کعبه گذاشت که هر کس که می‌خواهد نماز بخواند تا به سمت کعبه می‌رود یاد کعبه یاد علی هم باشد.

از تولد حضرت علی مقام زن هم معلوم می‌شود. یعنی زن می‌تواند به جایی برسد که خداوند به احترام زایمانش، دیوار کعبه را بشکافد. مقام زن هم معلوم می‌شود. از کعبه معلوم می‌شود که اگر مردم دور کعبه طواف کنند اما یاد علی نباشند مثل آنها مثل کسی است که بچه را از گهواره بیرون بی اندازد و دور چوب‌هایش طواف کند. به ما که گفته‌اند دور کعبه طواف کن، یعنی دور علی طواف کن. علی را در کعبه گذاشت و ما هم دور کعبه می‌گردیم. اگر علی را از گردونه بیرون کنیم و دور کعبه بگردیم مثل این است که بچه‌ای را از گهواره بی اندازیم دور و دور چوبهایش طواف کنیم. اسلام بی علی ما نداریم و لذا همه مسلمانان حضرت علی را قبول دارند و شیعه و سنی هم ندارد. منتهی هر کسی مقدار معرفتش نسبت به خدا و پیغمبر و اهل بیت و قرآن، درجه هایش فرق می‌کند. 

.................................................

حضرت امیر وقتی در کعبه متولد شد اولین آیه ای را که خواند: «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُون‏» (مؤمنون/1) «افلح»، «افلح»، رستگار شدم وقتی هم ضربت خورد گفت فزت، در روی کره زمین کیست که وقتی متولد شد بگوید رستگارم هنگام شهادت هم بگوید رستگارم؟ «افلح»، «فزت» چون فلاح یعنی رستگاری، فزت یعنی باز هم رستگار شدم 

.................................................

نعمت هاى بهشتى

نعمت هاى بهشتى از آن شیعیان على (ع) 

 امام حسین (ع) مى فرماید: روزى پیش على (ع) نشسته بودیم و در آن جا درخت انار خشکى بود. عده اى از دشمنان و دوستداران حضرت وارد شدند و سلام کردند. امام فرمود: بنشینید. 

سپس فرمود: امروز به شما معجزه اى نشان مى دهم که مثل مائده در میان بنى اسرائیل باشد. آن گاه فرمود: به درخت نگاه کنید. درخت خشکى بود که ناگهان آب بر شاخه هایش جریان پیدا کرد و سبز شد و برگ آورد و میوه هایش تا بالاى سر ما آمد. 

سپس رو کرد به ما که ما از دوستدارانش بودیم، گفت: دستتان را دراز کنید و از میوه ها بچینید و بخورید. و ما نیز دست هاى خود را دراز کردیم و از انارها چیدیم و خوردیم. تا آن زمان میوه اى به خوشمزگى آن نخورده بودیم. 

سپس به کسانى که او را دشمن مى داشتند رو کردند و فرمود: بچینید و بخورید. اما آنان وقتى که دستشان را بالا بردند، انارها بالا رفت و هیچ یک از آنها نتوانستند حتى یک انار بچیند! گفتند: یا امیرالمومنین! چرا دست آنها رسید ولى دست ما نرسید؟ 

فرمود: بهشت نیز همین طور است، فقط دست دوستان ما به نعمت هاى بهشتى مى رسد، نه دست دشمنان ما. آنان وقتى از منزل خارج شدند، گفتند: این از سحر على بن ابى طالب، کم است. 

در این هنگام سلمان گفت: چه مى گویید؟ سحر است یا شما نمى بینید؟ 

بحار 41/249، حدیث 4.

نماز

نماز

حضرت علی(ع):

کسى که در جایگاه نمازش بنشیند و به ذکر خدا و به تعقیبات بپردازد، فرشته اى به او مى گوید: اى نمازگزارى که مشغول به دعا هستی، به شرف و کرامت و فضیلت خود بیفزا، که براى تو حسنات نوشته می شود و گناهانت محو مى گردد و بر درجات تو افزوده می شود. این گفتگو ادامه دارد تا وقتى که او از دعا فارغ شود.دعائم الاسلام/ج1/ص165

نماز

پاداش عظیم

پیامبر صلى الله علیه و آله:

سه کار است که اگر امت من پاداش عظیم آن را درک مى کردند، براى به دست آوردن آن، ازدحام و قرعه کشى مى نمودند:

_ اذان گفتن؛

_ تسریع در رفتن براى نماز جمعه؛

_ در صف اول نماز جمعه و جماعت قرار گرفتن.بحارالانوار/ج84/ص156

نماز

نماز به کمال نرسد، مگر براى کسى که: 

_طهارتى همه جانبه داشته باشد و کاملا حق آن را ادا کند

_خداى را بشناسد و چنان امیدوار باشد و بر عبادت پایدارى کند که گویى بهشت پاداش اوست و چنان بیم ناک و بى تاب باشد که گویى در آتش خشم خدا مى سوزد

_تنها متوجه او گردیده و عطاى او را بخواهد،

پس چنین نمازى از فحشاء باز مى دارد.فلاح السائل/ص23