شیعیان ما
«شیعیان ما به اندازه ی آب خوردنی ما را نمی خواهند؛ اگر ما را بخواهند دعا می کنند و فرج ما می رسد.»
یکی از علمای وارسته و برجسته ی نجف به کربلای معلّی مشرّف می شود و در حرم مطهّر حضرت سیّدالشّهداء علیه السّلام به محضر حضرت مهدی أرواحنا فداه شرفیاب می گردد.
امام زمان علیه السّلام به او می فرمایند:
«فلانی، ببین این جا که (در کنار ضریح جدّ غریبم و زیرگنبد طلای آن) دعا مستجاب است. مردم به فکر من نیستند و برای فرج من دعا نمی کنند.»
سپس آن حضرت تصرّف ولایی می فرمایند و آن عالِم ربّانی خواسته های مردم را می شنود که هر کدام برای حوایج خصوصی خود دعا می کنند. امام علیه السّلام می فرمایند:
«شنیدی؟! حتّی یک نفر از این زائرین نگفت: خدایا، فرج مهدی را برسان!»(۲)
تقدیم به پیشگاه صاحب الزمان
تقدیم به پیشگاه صاحب الزمان...
.
من از اشکی که میریزد ز چشم یار میترسم
از آن روزی که مولایم شود بیمار میترسم!
.
همه ماندیم در جهلی شبیه عهد دقیانوس
من از خوابیدن مهدی درون غار میترسم!
.
رها کن صحبت یعقوب و کوری و غم و فرزند
من از گرداندن یوسف سر بازار میترسم!
.
همه گویند این جمعه بیا اما درنگی کن
از اینکه باز عاشورا شود تکرار میترسم!
.
سحر شد آمده خورشید اما آسمان ابریست
من از بی مهری این ابرهای تار میترسم!
.
تمام عمر خود را نوکر این خاندان خواندم
از آن روزی که این منصب کنم انکار میترسم!
.
طبیبم داده پیغامم بیا دارویت آماده است
از آن شرمی که دارم از رخ عطار میترسم!
.
شنیدم روز وشب از دیده ات خون جگر ریزد
من از بیماری آن دیده خونبار میترسم!
.
به وقت ترس و تنهایی، تو هستی تکیه گاهم
مرا تنها میان قبر خود نگذار، میترسم!
.
دلت بشکسته از من، لکن ای دلدار رحمی کن
که از نفرین و از عاق پدر بسیار میترسم!
.
هزاران بار رفتم، ولی شرمنده برگشتم
ز هجرانت نترسیدم ولی این بار میترسم!
.
دمی وصلم ، دمی فصلم، دمی قبضم، دمی بستم
من از بیچارگیِ آخرِ این کار میترسم.....
آیا در مورد امام زمان(ع) آیه ای در قرآن مطرح است یا نه؟
آیا در مورد امام زمان(ع) آیه ای در قرآن مطرح است یا نه؟
در رابطه با قرآن و مواردی که به امام زمان اشاره کرده اند کتاب های مستقلی داریم که آیات را جمع کرده و دلالتشان را بر امام بیان کرده اند مانند کتاب "امام مهدی در قرآن"، البته باید توجه داشت که بین 400 تا 500 آیه در قران به مباحث مهدویت و مربوط به امام زمان مربوط است و کتاب های زیادی تک تک آیات را ارائه و دلالتشان را نیز بیان کرده اند.
باید توجه داشت که وقتی قرآن به چیزی اشاره می کند الزاما به این معنا نیست که اسم حضرت در آیات قرآن بیاید و به صورت آشکار و صریح بیان شود بلکه قرآن کلیات را بیان می کند و روایات این کلیات را برای ما تبیین می کنند البته بیشتر این روایات را ائمه و پیامبر بیان کرده اند.
در قرآن آیاتی هستند که بشارت ظهور حضرت را داده اند مانند سوره نور آیه 55 که با "وعد" شروع می شود خداوند وعده داده است به کسانی که ایمان آورده اند که اینها را در زمین جانشین قرار می دهد و چون تا به حال این اتفاق نیفتاده که زمین در اختیار کامل مسلمانان قرار بگیرد، درحقیقت بشارتی است که با آمدن امام عصر اتفاق خواهد افتاد، همچنین امام صادق(ع) در غیبت نعمانی به مهدوی بودن این آیه اشاره کرده اند.
همچنین آیه 105 سوره انبیا که خدا می فرماید زمین را بندگان صالح خدا به ارث می برند که اشاره دارد به ظهور حضرت که در آن زمان زمین به دست صالحان می افتد و اداره زمین به دست صالحان می باشد.
همچنین در آیه 5 سوره قصص نیز خدای متعال فرمود: ما اراده کردیم که بر مستضعفین زمین منت بگذاریم و آنها را وارثان و پیشوایان زمین قرار بدهیم. این آیه نشان می دهد روزی می رسد که مستضعفین بر روی زمین حکمرانی می کنند.
لازم به ذکر است که در آیه 148 سوره بقره به یاران امام زمان اشاره شده که خدا می فرماید: شما هر کجا باشید خدا شما را جمع خواهد کرد البته اصل آیه در رابطه با قیامت است ولی ائمه فرموده اند که این حدیث در رابطه با اصحاب امام زمان است که در عصر ظهور از اقصی نقاط زمین جمع می شوند.